رویه آسفالتی راه ها در اثر مرور زمان و اثرات جوی مانند یخ زدگی، تابش نور خورشید، گرما و نمک پاشی و برفروبی و همچنین اثرات بارسنگین وسایل نقلیه و سایش چرخ ها خصوصاً در زمان استفاده از زنجیر چرخ و تیغه های برفروب در طول دوران بهره برداری دچار فرسایش، کچلی، پریدن دانه ها، شن زدگی و سولفاته شدن می گردند و چنانچه تعمیر و اجرای روکش در زمان خود انجام نشود این خرابی ها گسترش یافته و دچار تخریب کلی راه شده و حتی لایه های زیرین را نیز تخریب می کنند برای جلوگیری از تشدید فرسودگی و به عقب انداختن زمان اجرای روکش و حفظ وضع موجود و پر کردن ترک های آسفالت استفاده از پوشش های حفاظتی آسفالت توصیه می شود .این پوشش ها ضمن فراهم آوردن سطحی مناسب برای رویه راه موجب آب بند شدن آسفالت شده و از تخریب آسفالت و لایه های زیرین آن جلوگیری بعمل می آورد و به عنوان یک شیوه نگهداری ارزان قیمت توصیه می شود که موجب می گردد سطح سرویس دهی راه حفظ شده و بهره برداری ایمن از راه را فراهم آورد. روش های مختلف و متعددی حسب میزان تخریب رویه و وزن و تعداد ترافیک عبوری و نوع آسفالت راه پیشنهاد می شود. این روش ها ارزان قیمت بوده و بایستی در ابتدای دوران شروع خرابی ها و حتی قبل از شروع تخریب انجام داد. جهت اطلاع از فروش محصول با شماره 09121754110 تماس حاصل نمایید.
استفاده آسفالت های سطحی, کاربرد انواع آسفالت رویه• برای زنده کردن لایه های فرسوده، رویه هوازده و عریان شده از آسفالت های حفاظتی یک یا چند لایه استفاده می شود.
• آسفالت سطحی باید از لحاظ اقتصادی برای تمامی فصول و از لحاظ سبک و سنگین بودن ترافیک مورد بررسی قرار گیرد.
• تامین یک لایه ضد آب که باعث جلوگیری از نفوذ رطوبت به لایه های زیرین شود حائز اهمیت است.
• در آسفالت های قدیمی که دارای ترک های سازه ای و ترک های حرارتی می باشند استفاده از آسفالت های سطحی باعث توقف یا کاهش سرعت رشد ترک ها شده و امکان سرویس دهی روسازی را تا زمان بازسازی و اجرای روکش فراهم می کند.
• رویه آسفالت هایی که به علت قیرزدگی یا سایش سنگدانه ها، سطح صاف و لغزنده پیدا کرده اند با استفاده از مصالح سخت و تیز گوشه قابل اصلاح هستند تا به سطحی با اصطکاک مناسب برسند. جهت استفاده از آسفالت های سطحی، سطح زیرین باید از نظر سازه ای سالم باشد و بستری محکم و مناسب داشته باشد و قشر اساس و زیر اساس از عملکرد مناسبی برخوردار باشد. آسفالت رویه آخرین لایه ای است که در روی تمام آنچه برای آسفالت کردن یک ناحیه انجام شده است قرار می گیرد و ما آن را می بینیم . این لایه به صورت مستقیم با هوا و با عوامل جوی در ارتباط است. ما پایمان را روی این لایه می گذاریم و همچنین بار ها و اتومبیل ها و ترافیک ها روی این لایه قرار می گیرند . طبیعی است این لایه از اهمیت فراوانی برخوردار است و علاوه بر این که باید زیبا و صاف باشد باید در برابر بارندگی ها و سیل و برف و سرما و یخبندان بتواند مقاومت از خودش نشان دهد و شسته نشود و یا نشکند . این لایه دارای قیر بیشتر نسبت به سایر لایه ها است . حداکثر اندازه سنگ های مورد استفاده در آن باید در محدوده ای ما بین ۵/۹ تا ۱۹ میلیمتر باشد .